|
Życie zakonne narodziło się obok, a nawet w opozycji do struktury organizacyjnej Kościoła. Szybko podporządkowane władzy biskupów i włączone w ramy Kościoła, stało się jedną z jego najważniejszych części składowych, mimo że mnisi długo jeszcze w większości pozostali laikami. Pierwszoplanowe znaczenie utrzymali zakonnicy do dziś w Kościołach Wschodnich, jednakże na Zachodzie stopniowo, od XI w., musieli oddać palmę pierwszeństwa duchowieństwu diecezjalnemu. Wrogość reformacji sprawiła, że zabrakło ich w Kościołach protestanckich. Ruch zakonny pozostał jednak niesłychanie istotnym i żywotnym składnikiem Kościoła katolickiego. Na potrzeby tej konferencji proponujemy zdefiniowanie pojęć „klasztor” i „Kościół” w sensie ludzi i organizacji. Chcemy bowiem w jej trakcie zająć się problemem miejsca życia zakonnego w Kościele, a nie w Chrześcijaństwie. Takim problemom, jak liturgia, duchowość, duszpasterstwo czy działalność misyjna, poświecone będą oddzielne spotkania. Jakie było miejsce zakonników i klasztorów w strukturze organizacyjnej Kościoła? Jakie były ich relacje ze Stolicą Apostolską i różnymi szczeblami organizacji kościelnej? W jakim stopniu współtworzyli organizację Kościoła? Jaką rolę papiestwo, biskupi i duchowieństwo diecezjalne odgrywało w funkcjonowaniu klasztorów oraz rozwoju i ewolucji życia zakonnego? Rysujący się kwestionariusz badawczy jest niezwykle obszerny i ciekawy. Spróbujmy zestawić główne pytania badawcze:
1. Teoria: miejsce duchowieństwa diecezjalnego i władz Kościoła w zakonnych aktach normatywnych oraz miejsce życia zakonnego w prawodawstwie kościelnym i prawie kanonicznym. 2. Wpływ zakonników na powszechne i partykularne prawodawstwo kościelne (udział w soborach i synodach, wkład prawa wewnątrzzakonnego). 3. Papieże a klasztory i życie zakonne. 3. Biskupi a klasztory i życie zakonne. 4. Egzempcja; pozycja klasztorów oraz zakonów egempcjonowanych. 5. Wizytacje diecezjalne w klasztorach. 6. Powstawanie i funkcjonowanie zgromadzeń zakonnych na prawach diecezjalnych. 7. Zakonnicy w strukturach władzy Kościoła (np. zakonnik biskupem, legatem, kardynałem, papieżem). 8. Miejsce i rola zakonników w funkcjonowaniu parafii (w tym parafie zakonne) i diecezji. 9. Duchowni diecezjalni w klasztorach (profesi, rezydenci etc.). 10. Biskupi i duchowni diecezjalni a klasztory żeńskie. 11.Mnisi i mniszki w Kościele unickim. 12. Czerńcy i czerńce w Kościele prawosławnym.
Mamy świadomość, że konferencja nie doprowadzi do odpowiedzi na wszystkie pytania i wątpliwości. Jednakże już samo ich sformułowanie i próba przedyskutowania w – mamy nadzieję – szerokim gronie specjalistów z różnorodnych dziedzin historycznych i nauk pokrewnych historii, będzie miało istotne znaczenie dla przyszłych badań, przybliżając tak potrzebne zrozumienie fenomenu życia zakonnego i jego miejsca w dawnych społeczeństwach.
|
|